دعانویس

این روزها یه مقدار مشغله ها و حواشی جانبی زندگی وقتم رو پر کرده که خیلی نمیرسم بیام اینجا سر بزنم.

البته سریال دیدن هم جزو این مشغله هاست که در شرایط فعلی تفریح خوبی محسوب میشه. روز جمعه برای نهار خونمون مهمون داشتیم (خاله هام بودن) که تا ساعت 9 شب اینجا بودن. البته من کار خاصی نداشتم و برای همین برای زیاد موندن شون ناراحت نشدم.

علاوه بر این ها، این روزها تصمیم گرفتم بافتن ست کلاه و شال گردنی رو که سه سال قبل شروع کرده بودم، تمام کنم. شال گردنش رو همون موقع بافته بودم اما کلاهش مونده بود. تقریبا سه چهارم کلاه رو بافتم. حالا بگذریم که دیروز موقع فیلم دیدن داشتم می بافتم و یه جاهایی رو چپه چپه بافته بودم که البته با دقت تمام بدون باز کردن 6-7 رج بافته شده، همون ستون اشتباه رو باز کردم و دوباره بافتم اومدم بالا!

مورد آخر هم اینکه مشهد هوا خیلی خیلی سرده، اصلا آدم دلش نمیخواد از خونه بره بیرون!

راستی یه موضوع مهم:

یکی از دوستام چند وقت پیش بنابر دلایلی میره پیش یکی از این دعانویس ها. خودش کامل به اینها اعتقاد نداشته اما با اصرار پدر و مادر از اونجا سر درمیاره. میگفت که دعانویس تا من رو دید، گفت که نماز صبح رو ترک نکن؛ نمازهای دیگه رو هم به موقع بخون نزار آخر وقت! میگفت با این جملات، بدجوری جا خوردم، برای اینکه تنها خودم میدونستم که اصلا برای نماز صبح بیدار نمیشم و نماز های ظهر و شب رو هم خیلی خیلی دیر میخونم. میگفت بعد از اون هم یه چیزایی گفت که بطور عجیبی درست بودن. بهش گفتم چکار میکرد، ازت چی پرسید؛ میگفت که دعانویس در بدو ورود ازش اسم کوچیک خودش و اسم مادرش رو خواسته و همین! خلاصه اینکه من هم مبهوت این موضوع شدم. هزینه ای هم که میگرفته حدود 10 هزار تومان بوده و دوستم میگفت که تو اون اتاقی که این شخص بوده، دو سه تا تابلو به دیوار بوده که گویا دو سه تا از افراد مذهبی به نام در کشورمون به نیروی خارق العاده طرف اذعان کرده بودن. بچه ها شما اعتقادی به دعانویس دارین؟ نظرتون چیه؟